قول داده ام
گاهـــــــی هر از گاهـــــی
فانـــــوس یادت را میان این کوچه های بی چراغ و بی چلچلـــــــه، روشن کنم
خیالت راحــــــت! من همان منـــــم؛
هنوز هم در این شبهای بی خواب و بی خاطـــــره میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم
اما به هیچ ستاره ای دیگری سلام نخواهــــــم کرد...